Fotograaf geboorte

GEBOORTE VAN JIPPE // ZIEKENHUIS

Tegenwoordig luisteren we steeds minder naar ons lichaam (als we bevallen). Het is zo gewoon geworden in onze cultuur om alles maar over te laten aan de professionals. We moeten onze eigen kracht in onszelf weer ontdekken, luisteren naar ons lichaam en onze eigen keuzes weer gaan maken. Het hoeft niet standaard volgens protocol te gaan. Denk zelf eens goed na… waarom moet dit perse zo? Hoe zou het ook kunnen? Wat wil ik?
Van al dit was deze mama zich erg bewust en had de hoop op een prachtige thuisbevalling zoals ze het zelf zou willen met haar eigen wensen. Maar het eindigde helaas in een totaal tegenovergestelde.. een keizersnede. En ook nog bijna onder volledige narcose.

De zwangerschap van Daphne verliep goed. Wel was er een keer een extra controle, omdat er bij de groeiecho wat weinig vruchtwater te zien was en het hoofdje en beentje van de kleine wat kleiner was. Maar gelukkig was er niks aan de hand, bleek erna bij de extra controle in het ziekenhuis. Op 3 juni had Daphne haar laatste echo. Het hoofdje lag nog steeds naar beneden en zoals het er nu uitziet kan en mag ze thuis bevallen! Ze was ondertussen 36 weken.
Op 27 juni appte Daphne mij om 04:00 dat haar vliezen waren gebroken. Het hoofdje was wel al goed ingedaald dus het was nu wachten op de weeën. Ik verheugde mij enorm op haar thuisbevalling! De verloskundige kwam rond 12:00 uur kijken hoe het ervoor stond. Maar helaas bleek hier dat niet de onderste vliezen gebroken waren. De baarmoedermond is wel aan het krimpen en week aan het worden door de voorweeën, maar verder gebeurde er nog niet veel. Het was dus afwachten.. Rond 21:00 uur kwam de verloskundige weer terug om te kijken hoe het met Daphne ging, maar helaas was er nog steeds geen vooruitgang. Mocht er morgenvroeg nog steeds geen vooruitgang zijn dan moest Daphne voor de zekerheid naar het ziekenhuis gaan om alles te laten checken.
Gelukkig gebeurde er toch nog wat die nacht.. de weeën kwamen opgang! Helaas werd het rond 04:00 voor Daphne steeds moeilijker om vol te houden waardoor er uiteindelijk besloten werd om toch naar het ziekenhuis te gaan voor de ruggenprik. Vervolgens was het goed te doen voor Daphne en de weeën bleven nu goed doorzetten. Helaas bleef ze nu telkens hangen bij 5 cm ontsluiting. Er werd besloten dat ze om 14:00 weer zouden kijken of Daphne nu wel meer ontsluiting zou hebben. Maar helaas.. nog steeds die 5 cm! Ze gaven het nog één aller laatste poging. Om 15:00 uur zouden ze dan weer kijken, maar helaas bleef de ontsluiting 5 cm. Het werd dus een keizersnede.. en wat een teleurstelling was dit dan voor Daphne en Gijs. Er werd zelfs gesproken dat Daphne onder volledige narcose moest als haar ruggenprik niet werkte en ze nog gevoel had in de benen. Maar Daphne wat een bikkel van een vrouw ben jij dan. Ik ben trots op jou dat je je laatste wens niet hebt laten afnemen op de operatiekamer, ook al heeft je dit wat pijn gekost. En ik weet zeker dat Jippe zich thuis zal voelen bij jullie liefdevol en happy family inclusief alle diertjes thuis.