Geboortefotografie Venlo

GEBOORTE VAN NIO // VIECURI IN VENLO

Begin dit jaar boekte Daphne en Andrés mij voor een geboortereportage. Daphne wou graag bevallen in het VieCuri ziekenhuis in Venlo. Eind maart hadden ze de 20 weken echo en kregen ze te horen dat ze een jongetje krijgen! Verder was alles in orde met de kleine. Op 7 juli appte Daphne mij dat de kleine al aan het indalen is en alles goed gaat. Eind juli kreeg ze wel al last van wat krampjes, maar het was afwachten wanneer het zou beginnen. Op 9 augustus had Daphne het vermoeden dat het in de avond/nacht kon gaan beginnen, maar nog steeds meldde de kleine zich niet. Op dinsdag 16 augustus stond ondertussen wel al de afspraak gepland om te strippen. Zondag 14 augustus in de ochtend begon het weer te rommelen.. zou het nu wel gaan doorzetten? Rond 16:00 uur appte Daphne dat waarschijnlijk haar vliezen net waren gebroken. Ondertussen begonnen nu wel de weeën en deze zette door en werden steeds pijnlijker. De verloskundige kwam langs rond 18:00 uur en Daphne heeft nu 2 cm ontsluiting. Qua pijn werd het wel al pittig, maar wel nog te doen voor haar. Om 21:30 uur nam Andrés het contact over en zei dat Daphne nu 4 cm ontsluiting had. Het begon dus langzaam op gang te komen.. Om 23:00 heeft Daphne 5 cm en zijn ze vertrokken naar het ziekenhuis VieCuri in Venlo. Eenmaal daar werd het bevallingsbad opgezet op de badkamer en ik besloot al te vertrekken. Ik kon toch niet meer slapen..
Eenmaal daar zag ik dat Daphne het steeds pittiger kreeg met de weeën, maar wat een goed team was ze met Andrés. Hij ondersteunde haar zo goed! De ontsluiting bleef rustig verder gaan en het warme bad hielp Daphne goed tegen de pijn. Maar helaas bleef de ontsluiting net tegen het einde aan hangen.. weer een uur verder en nog steeds.. en Daphne vroeg voor pijnbestrijding. Het werd lachgas, want elk moment kon dat laatste randje van de ontsluiting weg gaan. Het doorzetten werd beloond en Daphne mocht beginnen met persen. Daphne wou toch weer graag in bad om te bevallen. De warme straal water tegen haar rug vond ze erg fijn tussen de persweeën door. Na langer dan een uur persen bleef de kleine hangen op een zelfde punt en kwam er geen vooruitgang meer in. Er werd besloten om het op het bed te proberen, want Daphne werd ondertussen steeds meer uitgeput. Eenmaal op bed was binnen no time kleine Nio geboren!