10 JULI – 18 JULI 2020
Lang was het onzeker of we überhaupt wel op vakantie konden gaan vanwege de Corona. Onze vakantie in april naar Bali ging ook al niet door. Een paar weken voordat we gingen kondigden het kabinet aan dat de grenzen weer open zouden gaan. In eerste instantie wouden we naar Ijsland gaan, maar na een tijdje werd steeds meer duidelijk dat ze erg streng controleerde op het vliegveld. Mocht je positief testen op corona, moest je twee weken in quarantaine en weg was je vakantie.. Daarom hebben we besloten om op vakantie te gaan met de auto en zo zijn we op Zuid Frankrijk uit gekomen. Toen ik googelde op Zuid Frankrijk kwam ik uit bij Gorges du Verdon. Dit is de grootste en bekendste kloof van Europa met een lengte van wel 25 kilometer. Met rotswanden tot wel 700 meter hoog en het kristalhelder water een prachtig natuurgebied! Toen ik dit zag wist ik meteen dat we hier heen moesten gaan. Enzo leerde al zijn eerste Franse woordje, bonjour ouwhoer haha.
Vrijdag 10 juli had Enzo school tot 12:15 uur. We haalde hem op en zijn toen naar de opa en oma van Pietro vertrokken om te eten. Tevens leende we hun auto om op vakantie te gaan. Rijdt wat prettiger dan in een Citroen C1 12-13 uur lang. Om half 2 vertrokken we aan onze eerst deel van de reis, want we wouden niet in 1 keer z’n lang stuk rijden. Rond half 9 kwamen we aan in ons hotel Tournus Castrum Romain in Tournus. Dit is een klein afgelegen dorpje.
Zaterdag 11 juli vertrokken we om half 9 naar onze eerste bestemming van de rondreis, namelijk Marseille. Deze stad lag op de route naar Gorges du Verdon en had een mooie boottrip wat ik graag wou doen. Het zou maar 4,5 uur rijden zijn, maar het was zo druk op de weg dat we er 2,5 uur langer over deden! Helaas dus geen tijd om de stad een beetje te verkennen, want het was een lange reis geworden. We hebben alleen het Paleis Longchamp bezocht in het centrum.
Zondag 12 juli aten we snel een broodje bij de bakker en vertrokken we naar de haven van Marseille, namelijk Port de la Pointe Rogue. Hier had ik bij Bleu Evasion een trip geboekt. Met een speedboot een 3 uur durende reis door de Calanques. Het was een mooi natuurgebied en ondertussen stopte we nog drie keer zodat we even konden zwemmen. Het zeewater was ijskoud, maar onder water zagen we allerlei vissen. Oja en de speedboot ging echt snel!
Erna vertrokken we naar onze volgende bestemming Puimoisson. Rond 4 uur kwamen we aan bij ons hotel 2 Chambres et terrasse dans vaste maison ancienne. Een lekker rustig dorpje en onze kamers waren erg groot en we hadden een prachtig uitzicht op het balkon! Op de weg naar het hotel zagen we al de prachtige lavendelvelden, dus in de avond gingen we bij eentje kijken en uiteraard om wat foto’s te maken. De lavendelvelden is een typisch landschap van de Provence en in juli staan ze prachtig in de bloei!
Maandag 13 juli vertrokken we vroeg, want we hadden om half 10 onze Aqua Trekking! Naar dit soort activiteiten kijk ik altijd erg naar uit. Ik boekte deze activiteit bij Raft Session in Castellane. Van te voren krijg je een speciaal wetsuit, sokken, reddingsvest en een helm. Het wetsuit zorgt ervoor dat je het koude water niet zo voelt en de rest is voor de veiligheid. Samen met onze gids Tatane en nog 4 andere mensen vertrokken we in een busje naar het startpunt Pont de Tusset. Toen het busje geparkeerd was, was het nog 15 min lopen naar het water toe. Het water was fris, maar na een tijdje voel je dat niet meer. We kregen eerst instructies hoe we door het water moesten drijven, namelijk op de rug en met de voeten naar voren. Enzo drijfde telkens samen met Pietro, zo ging het ook wat sneller met hem. Er waren ook verschillende stroomversnellingen en we konden ook twee keer van een rots springen. De sprongen waren optioneel, dus het hoefde niet. De eerste sprong was 4-5 meter hoog en zelfs Enzo durfde hier van af te springen! De tweede sprong was bijna op het einde en deze was 7 meter hoog. Pietro en Enzo sprongen halverwege de rots op 4 meter hoogte en ik op het hoogste punt bij 7 meter. Super vet om te doen! Tijdens de hele Aqua Trekking hadden we prachtig uitzicht (ook het Point Sublime) en zagen we zelfs gieren in de lucht vliegen. De Aqua Trekking eindigde bij het begin van Gorges du Verdon. In de avond gingen we nog naar de stad Moustiers-Sainte-Marie. Dit was een mooi klein stadje, maar wel erg druk!
Dinsdag 14 juli gingen we in de ochtend naar het punt waar de klif begint van Gorges du Verdon bij het meer Lac de Sainte-Croix. Hier huurde we voor 2 uur lang een trappelbootje en verkende we zo met vele anderen de klif. Prachtig om te zien!
In de middag gingen we naar de volgende plek, namelijk onze camping in Castellane. Camping RCN les Collines de Castellane is een erg leuke camping waar veel Nederlanders komen. Enzo had dus al snel een aantal kindjes waar hij mee kon spelen. Er waren twee speelplekken, een zwembad met glijbaan, een klimpark en er werden ook verschillende activiteiten georganiseerd voor de kinderen. In de namiddag zijn we nog gaan zwemmen daar en Enzo vond de glijbaan geweldig.
Woensdag 15 juli deed Enzo om half 10 mee met het knutselclubje op de camping en knutselde hij een leeuw. Erna scheen de zon lekker en wou Enzo graag zwemmen. In de middag zijn we voor de tweede keer gaan eten bij La Taverne in Castellane. Om 4 uur deed Enzo mee met flessenvoetbal op de camping. Erna zijn we vanuit de camping naar een watervalletje gewandeld, dit was niet ver lopen. Om 7 uur was het klimpark geopend op de camping en deed Enzo mee klimmen. Hij vond het heel leuk om te doen, maar halverwege durfde hij niet meer. Hij moest namelijk een stukje met de zipline, na wat gehuil is die toch gegaan. Toen die klaar was met het parcour wou die zelfs nog een keer gaan haha.
Vlak voor zonsondergang zijn we nog een paar foto’s gaan maken tussen de klif van Gorges du Verdon. Als we hier op vakantie zijn, moet ik natuurlijk wel een paar mooie foto’s hebben van die klif.
Donderdag 16 juli hadden we weer een sportieve activiteit op de planning staan, namelijk Canyoing. Op een parkeerplaats (niet ver van de camping vandaan) zagen we onze gids Axel. Hier kregen we weer onze wetsuit, speciaal harnas met klimhaken en een helm. De spullen moesten we in onze wetsuit doen en hiervan een soort rugzak maken, want het was nog een half uurtje lopen. Samen met nog 4 anderen liepen we naar het startpunt van Le Canyon du haut Jabron. We hebben vorig jaar ook een canyoing gedaan in Oostenrijk (Fiss), maar vergeleken met dat was dit echt een mooie en vette plek! Bij Canyoing glijd je als het ware over de rotsen door het stromende water. De eerste glijbaan (zoals Enzo ze noemt) was 4 meter lang . De tweede glijbaan (genaamd the shell man’s slide) was 6 meter lang en lanceerd je een paar seconden in een diepe plas onder water. Erna was het optioneel om de rotswand weer terug om hoog te klimmen en een sprong van 4 meter te maken. Uiteraard deed ik deze en wachtte Pietro bij Enzo. Na weer een stuk lopen/glijden moesten we door een smalle grot kruipen. Hier was weer optioneel een sprong van 5 meter. Na wat pushen deed Pietro deze sprong wel. Enzo ging vervolgens via een andere grot naar beneden met Axel en had hier een kleine sprong die hij kon doen. Dit was het einde van deze Canyoing, maar er was weer de optie om nog een laatste onderdeel te doen. Pietro bleef met Enzo aan het einde van de Canyoing wachten terwijl ik een rotswand omhoog klom om zo een abseil te doen van 10 meter hoog. Hierna was de Canyoing ook voor mij afgelopen. Een super ervaring die je zeker eens in je leven gedaan moet hebben! Eenmaal terug op de camping hebben we nog gezwommen en bij het restaurant op de camping gegeten.
Vrijdag 17 juli begonnen we om 8 uur aan onze eerste deel van de terugreis. Gelukkig was het niet druk en kwamen we rond half 2 aan bij het hotel Montempo in Lyon. Omdat we pas om 3 uur onze kamer op konden zijn we eerst gaan eten bij een Italiaans restaurant. Achter ons hotel lag een groot stadspark Parc de la Tête d’Or. Dit is een van de grootste stadsparken van Frankrijk en is wel 117 hectare meter groot. Helaas was de dierentuin dicht vanwege de corona, dus zijn we gaan minigolfen. Enzo vond het minigolfen erg leuk. Hij wordt er steeds beter in, maar bakt er nog steeds niet veel van. Na het minigolfen hebben we nog een stukje gewandeld en heeft Enzo nog gespeeld op een speelplek.
Zaterdag 18 juli zijn we om 6 uur vertrokken richting huis. We wouden graag op tijd thuis zijn, want de dag erna vertrok Enzo alweer op vakantie met mijn ouders naar Fiss. Au revoir Frankrijk!
